kemarin aku balik keja awal dari biasa sebab ada kematian so nak pi mengunjung la. balik tu singgah amik anak daraku dulu then balik umah amik abang aji pastu baru ke rumah arwah. Setiap hari aku akan melalui kawasan rekreasi taman rimba, kat sini penuh dgn oghang jogging setiap pagi dan petang. Dan setiap hari jgk anak daraku ini akan bertanya 'mak, bila kita nak pi jogging'.... kemarin sebab aku balik awal dalam kui 3.30 camtu, takdak la oghang jog lg sebab awal lagi so terjadilah soal jawab ini....
kak arah : mak, pasai pa hari ni takdak oghang jogging
mak : awai lagi
kak arah : pasai apa awai lagi
mak : baru pukui 4
kak arah : awat pukui 4 oghang tak joging
mak : panas
kak arah : pasai apa panas
mak : matahari atas kepala lagi
kak arah :pasai apa matahari kat atas pala lg
mak : tuhan bagi dia jadik camtu
kak arah : oooooo tuhan ka buat dia mak
n conversation yg mcm ni akan berlarutan smpi dia nampak benda lain yg dia nak tanya plak, apa shj yang dia nampak la... penah sekali tu dia nmpak oghang tgh sidai pakaian kat luar umah dia mula tanya
kak arah : oghang tu buat apa mak
mak : sidai baju
kak arah : awat dia sidai
mak : dah dia basuh, basah kena la sidai bg kering (hari ni mood mak agak baik so jwb pjg sket kalu tak slalu sepatah 2 jer)
kak arah : awat dia basuh
mak : dah kotoq
kak arah : awat kotoq
mak : dah dia main tanah (jawapan ni sebenarnya merefer pd perbuatan dia yg slalu bagi kotoq baju sbb main kat luar umah)
dia bleh paham plak bila aku kenakan dia mcm tu, slalunya kalu dah kena mcm ni dia akan berenti bertanya utk seketika la until dia nampak benda baru plak, slalunya dalam 2 minit jer kot